monumenta.ch > Augustinus > bkeCod.16.97v > sectio 10 > csg42.132 > 34 > bsbClm6224.412 > sectio 3 > sectio > Psalmi, 68 > sectio 24 > bkeCod.20.101v > sectio 19 > sectio 1 > sectio 3 > bnf10439.13 r > sectio 6 > sectio 4 > bnf11947.61 v > ad Corinthios II, 11 > bsbClm6343.34 > bsbClm6224.431 > 433 > sectio 26 > sectio 21 > uwbM.p.th.f.68.289 > sectio 3 > sectio 29 > bsbClm6224.47 > sectio 1 > sectio 15 > csg75.470 > Ioannes, 1 > sectio 23 > sectio 11 > csg75.54 > csg51.252 > bsbClm6224.34 > sectio 18 > csg457.52 > Matthaeus, 27 > uwbM.p.th.f.68.233 > csg458.122 > sectio 20 > sectio 30 > sectio 26 > sectio > sectio 10 > Ioannes, 7 > bsbClm6343.19 > csg75.319 > sectio 2 > sectio 40 > sectio 22 > sectio 9 > bnfGrec107.969 > sectio 9 > sectio 11 > Psalmi, 44 > Ieremias, 17 > sectio 8 > sectio 7 > sectio 23 > sectio 14 > ad Colossenses, 1 > sectio 33 > sectio 16 > sectio 14 > csg51.154 > csg48.46 > sectio 16 > sectio 16 > sectio 12 > sectio 5 > sectio 16 > sectio 14 > sectio 8 > csg75.521 > sectio 8 > csg48.199 > csg457.82 > 56 > sectio 20 > sectio 7 > sectio 1 > sectio 6 > sectio 22 > sectio 25 > sectio 3

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Gregorius Magnus, Homiliae in Evangelia, 2, 34, 3
Sed quia aegri erant ita ut aegros se esse nescirent, quatenus quod erant agnoscerent, coelestis eos medicus blandis fomentis curat, benignum paradigma obiicit, et in eorum corde vulneris tumorem premit. Ait namque: Quis ex vobis homo qui habet centum oves, et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto, et vadit ad illam quae perierat? Ecce mira dispensatione pietatis similitudinem Veritas dedit, quam et in seipso homo recognosceret, et tamen haec specialiter ad ipsum auctorem hominum pertineret. Quia enim centenarius perfectus est numerus, ipse centum oves habuit cum angelorum substanttam et hominum creavit. Sed una ovis tunc periit quando peccando homo pascua vitae dereliquit. Dimisit autem nonaginta novem oves in deserto, quia illos summos angelorum choros reliquit in coelo. Cur autem coelum desertum vocatur, nisi quod desertum dicitur derelictum? Tunc autem coelum homo deseruit cum peccavit. In deserto autem nonaginta novem oves remanserant, quando in terra Dominus unam quaerebat, quia rationalis creaturae numerus, angelorum videlicet et hominum, quae ad videndum Deum condita fuerat, pereunte homine erat imminutus, et ut perfecta summa ovium integraretur in coelo, homo perditus quaerebatur in terra. Nam quod hic evangelista dicit in deserto, alius dicit in montibus, ut significet in excelsis , quia nimirum oves quae non perierant in sublimibus stabant. Et cum invenerit ovem, imponit in humeros suos gaudens. Ovem in humeris suis imposuit, quia humanam naturam suscipiens peccata nostra ipse portavit. Et veniens domum, convocat amicos et vicinos, dicens illis: Congratulamini mihi, quia inveni ovem meam quae perierat. Inventa ove ad domum redit, quia Pastor noster, reparato homine, ad regnum coeleste rediit. Ibi amicos et vicinos invenit, illos videlicet angelorum choros qui amici eius sunt, quia voluntatem eius continue in sua stabilitate custodiunt. Vicini quoque eius sunt, quia claritate visionis illius sua assiduitate perfruuntur. Et notandum quod non dicit Congratulamini inventae ovi, sed Mihi, quia videlicet eius gaudium est vita nostra, et cum nos ad coelum reducimur, solemnitatem laetitiae eius implemus